جاذبه های گردشگری شیراز در جاذبه های گردشگری
مشاهده مطالب درباره جاذبه های گردشگری شیراز در جاذبه های گردشگری در سایت و وب اپلیکیشن گردشگری یوتور و یافتن مطالب مرتبط با جاذبه های گردشگری شیراز
مکان گردشگری، مقبره
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
آرامگاه سعدی شیراز، معروف به «سعدیه»، در انتهای خیابان بوستان و در کنار باغ دلگشا قرار دارد. این مکان محل زندگی و دفن استاد سخن، سعدی شیرازی است و یکی از مهمترین جاذبههای گردشگری شیراز و مقصد تمام علاقهمندان به ادب فارسی محسوب میشود.
این بنای تاریخی که در دامنه کوه و در میان فضایی سبز و دلنشین قرار گرفته، ابتدا «خانقاه سعدی» بوده و پس از مرگش در همان محل دفن شده است. طراحی معماری این آرامگاه به دست محسن فروغی انجام شده و الهامگرفته از معماری کاخ چهلستون اصفهان است.
بنای آرامگاه شامل سه بخش اصلی است: ایوان، گنبدخانه و رواق . ایوان بنا با ۸ ستون سنگی از جنس گرانیت قرمزرنگ در جلوی مقبره قرار دارد. قبر سعدی زیر گنبد فیروزهای رنگ واقع شده و سنگ قبر نیز مربوط به دوره قاجار است.
این آرامگاه در یک اتاق قرار دارد که به شکل هشتضلعی است و اشعار سعدی روی کاشیهای لاجوردی آن نقش بسته است. در محوطه اطراف، حوضچههای کوچک، درختان کاج و بهارنارنج و گلکاریهای زیبا فضایی دلنشین و آرام فراهم کردهاند.
در ضلع غربی آرامگاه، با پایین رفتن از ۲۸ پله، به حوض ماهی میرسید. این حوض با کاشیکاریهای زیبا و آبی که از چشمه رکنآباد تأمین میشود، در گذشته مورد اعتقاد عمومی قرار داشت و مردم با انداختن سکه در آن، آرزوهایشان را به خدا سپردهاند.
زیرزمین سعدیه امروزه تبدیل به چایخانه سنتی شده و در کنار آن، کتابخانه عمومی سعدی و دفتر کار از ساختمانهای اطراف مقبره هستند. در محوطه اینجا، مغازههایی نیز برای فروش محصولات فرهنگی و صنایعدستی وجود دارد.
در اطراف مقبره قبرهایی از بزرگان دینی نیز وجود دارد که مهمترین آنها، قبر محمد شوریده شیرازی است. این بنا با الهام از معماری سنتی ایرانی و تزیینات کاشی و سنگ، زیباییهای منحصر به فردی دارد. ابیاتی از بوستان و گلستان نیز بصورت کاشیکاری روی دیوارهای آرامگاه نقش بستهاند.
آرامگاه سعدی در شمال شرقی شیراز و در انتهای خیابان بوستان واقع شده است. این مکان ابتدا خانقاه سعدی بوده و اواخر عمر در آنجا زندگی میکرده که در همانجا دفن شده است. فضای باغی و دلنشین این مکان، بازدیدکنندگان را به یاد تاریخ و هنر ایرانی-اسلامی میاندازد.
در گذشته، مردم جامه خود را در آب حوضچه سعدیه میشوییدند و اعتقاد داشتند این آب شفابخش است. همچنین در حوض سکه، سکههایی به جهت گرفتن حاجت در آب میانداختند. باوری کهن که هنوز در میان بعضی افراد باقی است.
این آرامگاه در یک باغ بزرگ و سرسبز قرار دارد که درختان نارنج، سرو و کاج هوایی خاص و دلنشین به آن میدهند. راهروهای سنگفرشی و گلکاریهای داخل حیاط، فضایی مناسب برای گذراندن چند دقیقه خلوت فراهم کردهاند.
این بنای تاریخی که در دامنه کوه و در میان فضایی سبز و دلنشین قرار گرفته، ابتدا «خانقاه سعدی» بوده و پس از مرگش در همان محل دفن شده است. طراحی معماری این آرامگاه به دست محسن فروغی انجام شده و الهامگرفته از معماری کاخ چهلستون اصفهان است.
بنای آرامگاه شامل سه بخش اصلی است: ایوان، گنبدخانه و رواق . ایوان بنا با ۸ ستون سنگی از جنس گرانیت قرمزرنگ در جلوی مقبره قرار دارد. قبر سعدی زیر گنبد فیروزهای رنگ واقع شده و سنگ قبر نیز مربوط به دوره قاجار است.
این آرامگاه در یک اتاق قرار دارد که به شکل هشتضلعی است و اشعار سعدی روی کاشیهای لاجوردی آن نقش بسته است. در محوطه اطراف، حوضچههای کوچک، درختان کاج و بهارنارنج و گلکاریهای زیبا فضایی دلنشین و آرام فراهم کردهاند.
در ضلع غربی آرامگاه، با پایین رفتن از ۲۸ پله، به حوض ماهی میرسید. این حوض با کاشیکاریهای زیبا و آبی که از چشمه رکنآباد تأمین میشود، در گذشته مورد اعتقاد عمومی قرار داشت و مردم با انداختن سکه در آن، آرزوهایشان را به خدا سپردهاند.
زیرزمین سعدیه امروزه تبدیل به چایخانه سنتی شده و در کنار آن، کتابخانه عمومی سعدی و دفتر کار از ساختمانهای اطراف مقبره هستند. در محوطه اینجا، مغازههایی نیز برای فروش محصولات فرهنگی و صنایعدستی وجود دارد.
در اطراف مقبره قبرهایی از بزرگان دینی نیز وجود دارد که مهمترین آنها، قبر محمد شوریده شیرازی است. این بنا با الهام از معماری سنتی ایرانی و تزیینات کاشی و سنگ، زیباییهای منحصر به فردی دارد. ابیاتی از بوستان و گلستان نیز بصورت کاشیکاری روی دیوارهای آرامگاه نقش بستهاند.
آرامگاه سعدی در شمال شرقی شیراز و در انتهای خیابان بوستان واقع شده است. این مکان ابتدا خانقاه سعدی بوده و اواخر عمر در آنجا زندگی میکرده که در همانجا دفن شده است. فضای باغی و دلنشین این مکان، بازدیدکنندگان را به یاد تاریخ و هنر ایرانی-اسلامی میاندازد.
در گذشته، مردم جامه خود را در آب حوضچه سعدیه میشوییدند و اعتقاد داشتند این آب شفابخش است. همچنین در حوض سکه، سکههایی به جهت گرفتن حاجت در آب میانداختند. باوری کهن که هنوز در میان بعضی افراد باقی است.
این آرامگاه در یک باغ بزرگ و سرسبز قرار دارد که درختان نارنج، سرو و کاج هوایی خاص و دلنشین به آن میدهند. راهروهای سنگفرشی و گلکاریهای داخل حیاط، فضایی مناسب برای گذراندن چند دقیقه خلوت فراهم کردهاند.
مکان گردشگری، مقبره
در استان فارس
نزدیک به : شیراز
آرامگاه حافظ شیراز، معروف به «حافظیه»، مکان محل زندگی و دفن خواجه شمسالدین محمد حافظ شیرازی، شاعر بزرگ ایرانی است که با اشعار عرفانی و بیمانندش سالیان سال است که مردم را شیفته سخنان خود کرده است.
این مجموعه یکی از پربازدیدترین جاذبههای گردشگری ایران محسوب میشود و هرساله هزاران نفر از ایرانیان و گردشگران خارجی را به خود جذب میکند. فضای منحصر به فرد این مکان، تلفیقی از شعر، عرفان و طبیعت سرسبز است که به بازدیدکنندگان فرصت استراحت و انعکاس فرهنگی را میدهد.
آرامگاه حافظ در شمال شرقی شیراز و در جنوب دروازه قرآن قرار دارد. بنای فعلی آرامگاه که به سال ۱۳۱۵ هجری شمسی برمیگردد، توسط آندره گدار ، معمار فرانسوی و شرقشناس مشهور، طراحی شده است.
بنای آرامگاه به شکل کلاه درویشان (هشت ستون) ساخته شده و گنبد آن با کاشیهای فیروزهای و طرحهای هفترنگ تزیین شده است. در بالای گنبد غزلی از خود حافظ نقش بسته که نمادی از روحیه عرفانی این شاعر است. قبر حافظ در صحن شمالی مجموعه قرار دارد و این بخش اغلب با نور طبیعی و بازی رنگهای ظریف کاشیکاریها مورد توجه گردشگران قرار میگیرد.
ایوان ۲۰ ستونی این مجموعه در حال حاضر به عنوان ورودی اصلی آرامگاه عمل میکند. این ایوان با ستونهای سنگی و ارتفاع پنج متری، زیبایی خاصی به محوطه میدهد. در داخل بنا، کتیبههایی از اشعار حافظ روی دیوارها و کاشیکاریها به نمایش درآمدهاند.
آرامگاه حافظ در یک باغ سنتی ایرانی قرار دارد که درختان نارنج، حوضهای آب و گلکاریهای فراوان، فضایی دلنشین و آرام فراهم کردهاند. در فصلهای بهار و پاییز، بوی نارنج و رنگارنگی گلها، زیبایی خاصی به محوطه میدهد. این مکان در شبها نیز فضایی کاملاً متفاوت و عارفانه دارد که بسیاری از علاقهمندان را جذب میکند.
در ضلع غربی مجموعه، حوض ماهی وجود دارد که در گذشته اعتقاداتی نسبت به آن وجود داشت. همچنین در کنار آرامگاه، فضاهایی برای نشستن و تماشای اشعار حافظ و گذراندن چند دقیقه خلوت فراهم شده است.
این مجموعه شامل چندین حیاط است:
حیاط جنوبی (ورودی)
حیاط شمالی (مقبره حافظ)
حیاط شرقی (مقبره خاندان معدل)
حیاط غربی (مقبره خاندان قوام)
آرامگاه حافظ در کنار اهمیت تاریخی و ادبی، مرکزی فرهنگی نیز محسوب میشود. در اینجا کلاسهای حافظشناسی و شعرخوانی برگزار میشود. همچنین فضاهایی برای خرید محصولات فرهنگی و صنایعدستی در محدوده وجود دارد. حضور در این مکان احساس خاصی از عشق، ادب و معنویت را القا میکند. در شب یلدا، اینجا مملو از بازدیدکنندگانی است که فال حافظ میگیرند و از آن به عنوان نمادی از هویت فرهنگی ایران یاد میکنند.
این مجموعه یکی از پربازدیدترین جاذبههای گردشگری ایران محسوب میشود و هرساله هزاران نفر از ایرانیان و گردشگران خارجی را به خود جذب میکند. فضای منحصر به فرد این مکان، تلفیقی از شعر، عرفان و طبیعت سرسبز است که به بازدیدکنندگان فرصت استراحت و انعکاس فرهنگی را میدهد.
آرامگاه حافظ در شمال شرقی شیراز و در جنوب دروازه قرآن قرار دارد. بنای فعلی آرامگاه که به سال ۱۳۱۵ هجری شمسی برمیگردد، توسط آندره گدار ، معمار فرانسوی و شرقشناس مشهور، طراحی شده است.
بنای آرامگاه به شکل کلاه درویشان (هشت ستون) ساخته شده و گنبد آن با کاشیهای فیروزهای و طرحهای هفترنگ تزیین شده است. در بالای گنبد غزلی از خود حافظ نقش بسته که نمادی از روحیه عرفانی این شاعر است. قبر حافظ در صحن شمالی مجموعه قرار دارد و این بخش اغلب با نور طبیعی و بازی رنگهای ظریف کاشیکاریها مورد توجه گردشگران قرار میگیرد.
ایوان ۲۰ ستونی این مجموعه در حال حاضر به عنوان ورودی اصلی آرامگاه عمل میکند. این ایوان با ستونهای سنگی و ارتفاع پنج متری، زیبایی خاصی به محوطه میدهد. در داخل بنا، کتیبههایی از اشعار حافظ روی دیوارها و کاشیکاریها به نمایش درآمدهاند.
آرامگاه حافظ در یک باغ سنتی ایرانی قرار دارد که درختان نارنج، حوضهای آب و گلکاریهای فراوان، فضایی دلنشین و آرام فراهم کردهاند. در فصلهای بهار و پاییز، بوی نارنج و رنگارنگی گلها، زیبایی خاصی به محوطه میدهد. این مکان در شبها نیز فضایی کاملاً متفاوت و عارفانه دارد که بسیاری از علاقهمندان را جذب میکند.
در ضلع غربی مجموعه، حوض ماهی وجود دارد که در گذشته اعتقاداتی نسبت به آن وجود داشت. همچنین در کنار آرامگاه، فضاهایی برای نشستن و تماشای اشعار حافظ و گذراندن چند دقیقه خلوت فراهم شده است.
این مجموعه شامل چندین حیاط است:
حیاط جنوبی (ورودی)
حیاط شمالی (مقبره حافظ)
حیاط شرقی (مقبره خاندان معدل)
حیاط غربی (مقبره خاندان قوام)
آرامگاه حافظ در کنار اهمیت تاریخی و ادبی، مرکزی فرهنگی نیز محسوب میشود. در اینجا کلاسهای حافظشناسی و شعرخوانی برگزار میشود. همچنین فضاهایی برای خرید محصولات فرهنگی و صنایعدستی در محدوده وجود دارد. حضور در این مکان احساس خاصی از عشق، ادب و معنویت را القا میکند. در شب یلدا، اینجا مملو از بازدیدکنندگانی است که فال حافظ میگیرند و از آن به عنوان نمادی از هویت فرهنگی ایران یاد میکنند.